Basisrooster

De basisplanning resulteert in een repeterend schema. Zodra de slag gemaakt wordt naar wie die (zorg)taken gaat uitvoeren, spreken we over een rooster. En net als een planning kent ook het rooster een basispatroon; een repeterend schema over één of meerdere weken waarin per arts en weekdag(deel) de vaste taken en parttime dagen staan. Ook hier geldt: in de basis weet ieder teamlid waar hij/zij aan toe is, welke taken op welke dagen staan ingeroosterd.

Naast directe zorgtaken zoals spreekuur op de poli of operaties op OK, zijn er ook indirecte zorgtaken of tijd voor onderzoek, opleiding (artsen), onderwijs (studenten geneeskunde) of managementtaken. Indirecte zorgtaken zijn veelal teamtaken (iemand uit het team is op OK of beschikbaar voor consultatie in de kliniek of op de spoedeisende hulp, aanwezig bij MDO, et cetera) maar ook individuele taken, zoals voorbereiden of uitwerken van poliafspraken. Ook kunnen teamoverleggen een vaste plek krijgen in het rooster.

Juist omdat het basisrooster het ritme van het team bepaalt, is dit een relevant stuurinstrument op tactisch niveau. Het basisrooster kan veel gemak of juist veel gedoe opleveren voor zowel het werkplezier als de capaciteitsinzet. Het bepaalt bijvoorbeeld of collega’s die dezelfde patiëntengroep behandelen eenvoudig momenten van afstemming kunnen vinden of dat altijd de een óf de ander een vaste taak uitvoert/afwezig is. Ook zijn er bijvoorbeeld taken die per week verdeeld worden (hele week klinieksupervisie) terwijl op parttimedagen dan een geschikte achterwacht nodig is (iemand met gelijke expertise). Daarnaast is het belangrijk om de beschikbaarheid af te stemmen voor alle weekdagen, omdat bijvoorbeeld woensdag- of vrijdag(middag) geliefde dagen zijn om vrij te hebben.

Artsen, elk met eigen parttime dagen, komen en gaan; regelmatig vinden kleine of grote wijzigingen plaats in de basisplanning voor OK of poli. Al met al is het zinvol om periodiek stil te staan bij dit basisrooster en optimalisatieslagen hierin door te voeren.